ΔΡΟΜΟΣ ΕΥΘΥΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Μετά την Υπόσχεση, ένα βιβλίο που γράφτηκε την περίοδο της πανδημίας, ο ηθοποιός Γεράσιμος Μιχελής επανέρχεται στο εκδοτικό προ-σκήνιο με μια συλλογή ποιημάτων κι ένα πεζό, κείμενα που ξαφνιάζουν με την ειλικρίνεια και την αμεσότητά τους. Σε μια πρώτη ανάγνωση, ο στοχασμός του Μιχελή θυμίζει τη σοφία του Εκκλησιαστή. Δίχως να αναπολεί το παρελθόν, ο ποιητής μοιάζει να είναι αιχμάλωτος στο σήμερα και να αναζητά διαρκώς την απελευθέρωση από τα μάταια. Γι’ αυτό, ο χρόνος πρωταγωνιστεί και συμπαρασύρει τα πάντα. Το ερώτημα που κυριαρχεί στην ποιητική αφήγηση είναι το κενό που έχουμε μέσα μας και το νόημά του.

[…] Ο Μιχελής, παρ’ όλο που ως ηθοποιός ήταν πάντοτε εκτεθειμένος στο βλέμμα του κοινού, φαίνεται ότι μέσα του κρύβει έναν νοσταλγό της ερημίας και της σιωπής. Το ποθούμενο γι’ αυτόν είναι η ταπεινότητα και η αφάνεια.

[…] «Ο Μιχελής σε αγγίζει με την ευαισθησία του και τη βιωματική διάσταση των εικόνων του. Η βαθιά του ανάγκη να επικοινωνήσει με τον αναγνώστη είναι μια προέκταση της σκηνικής του ζωής. Η ποίησή του είναι μαρτυρία ψυχής. Έτσι, μας μεταφέρει το δικό του γνήσιο αίσθημα που έχει τη δύναμη να σε μετακινήσει και να σε οδηγήσει σε αναστοχασμό..». Από τον πρόλογο του Ιωσήφ Βιβιλάκη

Περιεχόμενα

Όλια Λαζαρίδου, Ο Γεράσιμος Μιχελής

Ιωσήφ Βιβιλάκης, Προλόγισμα

Ο χρόνος μου

Δάκρυ βροχής

Η τριλογία της σιωπής:

-Σιωπή Α΄

-Σιωπή Β

-Σιωπή Γ

Ιερή γιορτή

Άρωμα μεθυστικόν

Ο μαύρος τοίχος

Η έκσταση

Ο ασυλλόγιστος

Πάλι στους δρόμους

Ένα νόημα υψηλό

Πηγαίνω, όλο πηγαίνω

Φυλαχτό

Χαρά εκ βάθους 

Γυρολόγος

Πώς γίνεται να φυτέψεις αγάπη σε τούτο τον κόσμο